"Την ίδια εποχή (350), πρέπει να γενικεύεται η λεηλασία των Ιερών της υπαίθρου από χριστιανούς ασβεστοπαραγωγούς -στα ασβεστοκάμινά τους μετέτρεπαν τα μαρμάρινα αγάλματα και οικοδομήματα των αρχαίων Ελλήνων σε ...ασβέστη! - τις κακουργίες των οποίων προσεπάθησε να επιδιορθώσει αργότερα, με αποκαταστάσεις, στα λίγα χρόνια της βασιλείας του, ο φωτισμένος ελληνιστής αυτοκράτωρ Ιουλιανός. Κάτι τέτοιο ιχνογραφείται μέσα από το νόμο του 349 (Κώδιξ Θεοδοσίου ΙΧ,17,2) ενάντια στους καταστροφείς ασβεστοπαραγωγούς.
...
Το 397 ο ημιηλίθιος μονάρχης Φλάβιος Αρκάδιος με την παρότρυνση αυτή τη φορά του φοβερού ανθέλληνος (διώκτη της αρχαιοελληνικής παραδόσεως) Χρυσοστόμου, εκδίδει ίσως τον πιο αηδιαστικό νόμο που έχει να επιδείξει η "θεοσκέπαστη" Roma Nova του Βοσπόρου ενάντια στον Ελληνικό Πολιτισμό, αλλά και στον Παγκόσμιο γενικότερα.
Πρόκειται για το τρομερό "ες έδαφος φέρειν", το να ισοπεδωθούν δηλαδή σε ολόκληρη την επικράτεια όλα τα μνημεία και Ιερά των Ελλήνων. Ο όλεθρος για τα ελληνικά μνημεία και Ιερά, συνεπληρώθη με το διάταγμα της 13ης Ιουλίου 399: "si qua in agris templa sunt, sine turba ac tumultu diruantur. His enim deiectis atque sublatis omnis superstitioni materia consumetur" ("αν υπάρχουν εισέτι στην ύπαιθρο όρθιοι Ναοί, να ισοπεδωθούν χωρίς θόρυβο και ταραχές. Γιατί μόνο όταν θα έχουν γκρεμισθεί και εξαλειφθεί από προσπώπου γής, θα έχει καταστραφεί η υλική βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η δεισιδαιμονία των Εθνικών").
Τότε ήταν που εγκρεμίσθησαν ολοσχερώς τα Ιερά της Εστίας Βουλαίας στην Έφεσσο, της Αρτέμιδος Παρθένου στην Νεάπολη της Θράκης, του Στρατείου Διός στην Ακαρνανία, το λαμπρό Ιερό στην "Δήλο του Λιβυκού" Λεύκη (το σημερινό Κουφονήσι), τα λιγοστά εισέτι σωζόμενα αρχιτεκτονήματα των Δελφών (Hoyle) και εσαρώθησαν τα περίφημα Ιερά της Νεμέσεως και της Θέμιδος στον Ραμνούντα της Αττικής:
"Οι θριαμβευτές χριστιανοί επιδόθηκαν στην κατεδάφιση του μεγάλου ναού, τον θρυμματισμό των μελών του και τον θρυμματισμό του αγάλματος της Νεμέσεως και της βάσης του. Μόνο έτσι εξηγείται η ολοκληρωτική διάλυση των γλυπτών ιδίως, που φέρουν εμφανή τα σημάδια από τα κτυπήματα των χριστιανών", παρατηρεί ο έφορος αρχαιοτήτων Β. Πετράκος στο βιβλίο του "Ραμνούς".
Στοιχεία από το βιβλίο του Β.Ρασσιά "ες έδαφος φέρειν"
Αυτό το θλιβερό μένος των φανατικών χριστιανών εναντίον της αρμονικής και αφάνταστου ομορφιάς τέχνης των αρχαίων Ελλήνων δυστηχώς διασώζεται ακόμα και μέχρι σήμερα!
Παρατηρήστε την παρακάτω απίστευτη τοιχογραφία που βρίσκεται στην σκληροπυρηνική μονή Εσφιγμένου Αγ.Όρους:
Άγ(ρ)ιοι επι το ...έργον
Παρατηρήστε επίσης ότι τα αγάλματα παρουσιάζονται με άθλια μορφή, κακότεχνα και ντυμένα, κάθως απ'ότι φαίνεται η αρμονία, η ομορφιά και το γυμνό των αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων εθεωρείτο αμαρτία και είδωλο από το δόγμα καθώς αυτά τα πράγματα σκανδαλίζουν τους πιστούς και έπρεπε να ισοπεδωθούν !!! (ες έδαφος)