Τον τελευταίο καιρό και ενόψει των καταιγιστικών αποκαλύψεων που σχετίζονται με την μελανή για το Ελληνικό Πνεύμα ιστορική περίοδο του Βυζαντίου, έχουν βγει σειρά από απενοχοποιητικές και απολογητικές ιστοσελίδες που προσπαθούν λυσσωδώς να βγάλουν από πάνω τους το στίγμα του διώκτη και εγκληματία, να θολώσουν τα ταραγμένα ύδατα και γενικά να ρίξουν το φταίξιμο αλλού.
Συγκεκριμένα για την υπόθεση του φόνου της μαθηματικού και φιλοσόφου Υπατίας διαδίδουν τα εξής εσκεμμένα ψέματα και προπαγάνδα.
Προσπαθούν να περάσουν τον φόνο δήθεν ως πολιτικό ρίχνοντας το φταίξιμο αλλού! Αυτό είναι μεγάλο ιστορικό ψέμα που εύκολα μπορεί να αποδειχθεί. Ο φόνος ήταν καθαρά για θρησκευτικούς λόγους και πήγαζαν από θρησκευτικό φανατισμό και μισαλοδοξία. Οι φονιάδες της Υπατίας ήταν όλοι τους ζηλωτές χριστιανοί, κατά πάσα πιθανότητα Νιτριανοί μοναχοί και φανατικοί υποστηριχτές του Κύριλλου. (Ο ίδιος ο Κύριλλος υπήρξε Νιτριανός μοναχός). Ο φόνος επίσης διαπράχτηκε μέσα σε χριστιανικό ναό. Τα κύρια αίτια και κίνητρα του φόνου ήταν η αντιπαλότητα που είχε ο Κύριλλος με τον έπαρχο Ορέστη και η σύνδεση που είχε ο Ορέστης με την Υπατία (υπήρξε μαθητής της). Ένα καταλυτικό στοιχείο ήταν επίσης ότι ο χριστιανικός σκοταδισμός άρχισε να εισαγάγει εκείνη την εποχή στον ευρύτερο Ελληνορωμαικό κόσμο την δεισιδαιμονία και το στίγμα της μαγείας! Συγκεκριμένα οι χριστιανοί συνήθιζαν να στιγματίζουν ως μάγο (και συνεπώς εκπρόσωπο του κακού στα μάτια τους) όποιο ελεύθερο πνεύμα ασχολούνταν με τα μαθηματικά, τις επιστήμες και την αρχαιοελληνική φιλοσοφία γενικότερα! Αργότερα θα τους έκαιγαν στην πυρά! Είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η ταύτιση έγινε ασφαλώς και στην περίπτωση της διάσημης φιλοσόφου Υπατίας και σε συνδυασμό με τη συκοφαντική μομφή που της αποδόθηκε ότι αυτή ήταν η δήθεν υπαίτια για την αντιπαλότητα μεταξύ Κύριλλου και Ορέστη, συντέλεσαν στα βασικά κίνητρα της απεχθούς δολοφονίας της. Δεν είμαστε κατηγορηματικά σίγουροι αν αυτές οι φήμες που οδήγησαν στο έγκλημα, πήγαζαν κατευθείαν από τον Κύριλλο αλλά οπωσδήποτε κατευθύνονταν από το περιβάλλον του, και αυτός δεν έκανε τίποτα απολύτως για να τις σταματήσει. Αντιθέτως, πυροδότηζε τον φανατισμό και τη χρήση απάνθρωπης βίας εναντίον κάθε τι που αντιπροσώπευε την αρχαία θρησκεία αλλά και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα όπως θα δείτε γλαφυρά παρακάτω από μια επιστολή του*. Ο ίδιος ο Κύριλλος υπήρξε δογματικός, φανατικός και ζηλωτής χριστιανός και δεν αμφιβάλουμε ότι θα διακατέχονταν λίγο ή πολύ από τους ίδιους φόβους, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες έναντι των επιστημών και του αδογμάτιστου πνεύματος με τον υπόλοιπο χριστιανικό όχλο. Σε γενικές γραμμές, ελλείψει περισσότερων στοιχείων, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Κύριλλο ως απευθείας δολοφόνο, αλλά το στίγμα αυτό από πάνω του δεν μπορεί να βγει εύκολα και σίγουρα υπήρξε ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ. Από πολλές ανεξάρτητες πηγές ο Κύριλλος χαρακτηρίζεται από την βιαιότητα που χρησιμοποιούσε για να επιλύσει τα προβλήματα του ιερατείου του. Στα ίδια τα γραπτά τους, της εκκλησιαστικής ιστορίας, πληροφορούμαστε ότι η μομφή του δολοφόνου για τον Κύριλλο και την Εκκλησία του δεν ήταν μικρή! "ου μικρόν μώμον Κυρίλλω και τη Αλεξανδρέων εκκλησία ειργάσατο"(Σωκράτ. Εκκλ. Ιστ. 7, 15)
Επίσης πληροφορούμαστε από άλλες ανεξάρτητες πηγές ότι ο Κύριλλος μετά το φόνο της Υπατίας διέδιδε ιστορίες ότι αυτή ήταν ζωντανή και δήθεν ζούσε στην Αθήνα. Αυτό από μόνο του μας λέει πολλά! Σίγουρα δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά και οι ευθύνες του χριστιανικού ιερατείου είναι τεράστιες.
Ένα άλλο ψέμα των απολογητικών ιστοσελίδων είναι ότι δήθεν η Υπατία ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό και θέλησε να βαπτισθεί αλλά δεν πρόλαβε. Την ταυτίζουν επίσης με την Ρωμαιοκαθολική Αγία Αικατερίνη! Και τα δύο είναι σοβαρά ανιστόρητα ψέματα και χριστιανική προπαγάνδα. ΠΟΥΘΕΝΑ ιστορικά δεν προκύπτει ότι η Υπατία ασπάσθηκε τον χριστιανισμό. To «ποθώ γαρ χριστιανή αποθανείν» που ισχυρίζονται ότι το είπε η Υπατία δεν υπάρχει σε ΚΑΜΙΑ από τις επιστολές του Συνέσιου. Από ανεξάρτητες πηγές πληροφορούμαστε αντιθέτως ότι παρά τις εκκλήσεις του Ορέστη προς την Υπατία, αυτή αρνήθηκε να εγκαταλείψει τις νεοπλατωνικές της ιδέες και να ασπασθεί τον χριστιανισμό. Αυτή η εμμονή της προς τη φιλοσοφία το ελεύθερο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα και τις επιστήμες σε μια εποχή που άρχισε να εξαπλώνεται ο χριστιανικός δογματισμός και ο μεσαιωνικός σκοταδισμός σίγουρα πρέπει να ήταν μια από τις βασικές αιτίες που την οδήγησαν στο μαρτύριο της. Εξάλλου αν υπήρξε χριστιανή προσύλητη, όπως ισχυρίζονται -άνευ αποδείξεων- οι απολογητές, τότε η Υπατία ποτέ δεν θα δολοφονούνταν. Οι φανατικοί χριστιανοί δολοφόνοι της, ποτέ δεν θα σκότωναν μια "δική τους".
Επίσης πουθενά δεν προκύπτει η ταύτισή της με την Αγία Αικατερίνη. Όπως πληροφορούμαστε από ανεξάρτητες πηγές κατά άλλους η Αγία Αικατερίνη είναι διαφορετικό πρόσωπο, μια άλλη χριστιανή Αλεξανδρινή διανοούμενη που δολοφονήθηκε ένα μήνα πριν την Υπατία.
Αυτή είναι προφανώς μια ύστατη προσπάθεια που έκαναν τα χριστιανικά ιερατεία για να απαλλάξουν από πάνω τους το στίγμα του δολοφόνου.
Αλλά η ιστορία, παρόλο που συχνά γράφεται από τους «νικητές», σε αυτή την περίπτωση έλαμψε υπέρ της δικαίωσης της μνήμης της λαμπρού φιλοσόφου.
Οφείλουμε να γνωρίσουμε την αλήθεια!
* ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΚΡΑΤΟΥ ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΤΡΗ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΚΩΝ ΓΡΑΦΩΝ …«ΑΓΙΟΥ» ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Γ΄ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΤΑ ΝΕΣΤΟΡΙΟΥ - ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΑΚΑΚΙΟΝ (1,4,41) Κύριλλου αγιότατου επισκόπου... «Πάσα η γραφή (η εβραϊκή Βίβλος) είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος... και ότι ο θεός προείπε αυτό είναι πάντων σωτήριον... ο δια του πανσόφου Μωυσέως προσταχθείς νόμος παραγγέλνει "Μη έχεις άλλους θεούς πλην εμού" δια τούτο και ο θεσπέσιος Μωυσής στους εξ αίματος Ισραηλίτες παρήγγειλε, να φυλάγουν τις εντολές αυτές και να αφανίζουν από προσώπου γης όλους τους τόπους στους οποίους λάτρευσαν εκεί τα έθνη τους θεούς τους. "Στα όρη τα ψηλά και στους λόφους και υποκάτω παντός δένδρου δάσους, κατασκάψτε τους βωμούς αυτών και συντρίψτε τις (λατρευτικές) στήλες αυτών. Κατακόψετε τα (ιερά) άλση τους και τα γλυπτά των θεών αυτών ΚΑΤΑΚΑΨΤΕ ΜΕ ΠΥΡ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΩΝ εκ του τόπου εκείνου". ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΠΟΝ, ΤΟΝ ΕΞ ΑΠΑΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ προς το της αληθείας να μετακινείτε φως (προσέξτε με πόση αγάπη θα γίνει αυτή ή προς την σωτηρία μετακίνηση!) δια Μωυσέως προστάζοντα είδωλα και ναούς μαζί ΝΑ ΚΑΤΑΚΑΨΕΤΕ ΑΝΑΣΚΑΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΛΣΗ (προσέξτε εκτός των άλλων, το μίσος προς τη φύση και τη Γαία, ανήθικα καρκινώματα του σύμπαντος, μισάνθρωποι και δενδροκτόνοι!), ΩΣΤΕ ΚΑΜΙΑΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΒΔΕΛΥΡΟΤΗΤΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΜΕΙΝΗ ΛΕΙΨΑΝΟ, κερδίζοντας έτσι μερίδιο στην δόξα". Και συνεχίζει με απερίγραπτη... αγάπη: "Εμείς δε στις θεϊκές αυτές εντολές εμπιστευόμενοι τον νουν μας, δεν θα αμελήσουμε και ούτε θα βραδύνουμε, αλλά με ακρίβεια μάλλον δε και φιλογρηγορούντες της αληθείας το αξιοθαύμαστο κάλος με χαρά θα κυνηγούμε και όλο ένα περισσότερο θα σπουδάζουμε το πως ο θεός την ανατροπή της πλάνης και τον φωτισμό του σκότους δια του Μωσαϊκού νόμου μας παρέδωσε... για δε τους ακάθαρτους δαίμονες ο νόμος (του Μωυσέως) σκιά των μελλόντων είναι... διότι γεννούν οι σκιές την αλήθεια καθώς προείπε και ο θεσπέσιος Μωυσής.